Litwini szykują infrastrukturę wodorową

Litwa przygotowuje się do rozwoju energetyki wodorowej. Operator systemu przesyłu gazu w tym kraju rozpoczął publiczne konsultacje w sprawie 10-letniego planu rozwoju sieci. Jego celem jest utworzenie infrastruktury transportu wodoru.

Jednym z pierwszych etapów rozwoju energetyki wodorowej na Litwie mają być konsultacje ogłoszone na początku czerwca przez Amber Grid, litewskiego operatora systemu przesyłu gazu.

– Wodór stanie się jednym z głównych surowców paliwowych w transporcie ciężkim, lotnictwie i żegludze, a bez niego nie uda się dekarbonizacja przemysłu, równoważenie sieci i wytwarzanie energii elektrycznej przy braku energii słonecznej i wiatrowej. Dlatego musimy rozpocząć planowanie infrastruktury potrzebnej dla wodoru – powiedział Dainius Kreivys, litewski minister energii.

REKLAMA

Konsultowany 10-letni plan rozwoju sieci oprócz rozwoju infrastruktury ma obejmować także synergię sektorów gazu i energii elektrycznej oraz integrację i dywersyfikację takich odnawialnych źródeł energii jak biometan i zielony wodór.

Cel: elektroliza o mocy 8,5 GW

Według litewskich założeń w 2030 r. w tym kraju działać będą zakłady elektrolizy o mocy 1,3 GW, a w roku 2050 będzie to 8,5 GW. Ilość produkowanego zielonego wodoru ma wówczas przekraczać 730 tys. ton rocznie (129 tys. ton w 2030 r.). Będzie on wówczas stanowił około 32 proc. końcowego zapotrzebowania na energię w tym kraju. Jednocześnie w 2050 r. 20 proc. sektora transportowego ma korzystać z paliwa wodorowego.

Litewski rząd zatwierdził już mapę drogową rozwoju wodoru na Litwie w latach 2024-2050. Dokument ten określa strategiczne kierunki i kamienie milowe rozwoju wodoru, otoczenie biznesowe i wyzwania związane z wdrażaniem technologii wodorowych w przemyśle, transporcie, energetyce i innych sektorach. Według Narodowej Strategii Niezależności Energetycznej (NENS) do 2050 r. Litwa będzie produkować i eksportować niezbędne zasoby energetyczne, a podstawą tego eksportu będzie wodór i jego pochodne.

Litwa planuje inwestycje w technologie produkcji, magazynowania i transportu wodoru. Ponadto NENS koncentruje się na produkcji pochodnych wodoru, takich jak zielone paliwa syntetyczne, metanol, amoniak, syntetyczny metan itd.

REKLAMA

Rozwój technologii wodorowej w Europie

Planowany przez Litwę rozwój infrastruktury transportu wodoru pozwoliłby na eksport czystego wodoru i zapewnił większe bezpieczeństwo energetyczne. Ponadto umożliwiłby dostęp do magazynów wodoru w innych krajach i pomógł Litwie zintegrować się z unijnym rynkiem wodoru.

Rozwój technologii wodorowej jest w centrum zainteresowania także pozostałych krajów państw Unii Europejskiej. W tym roku Komisja Europejska zatwierdziła pomoc publiczną na wspólny projekt siedmiu państw członkowskich. Wśród nich znalazła się także Polska, a konkretnie – projekt H2Silesia Polenergii. Zakłada on budowę instalacji o mocy 105 MW do produkcji odnawialnego wodoru na potrzeby przemysłu ciężkiego i transportu zeroemisyjnego.

Wspomniana pomoc publiczna zatwierdzona przez KE dla siedmiu państw UE w ramach projektu IPCEI  (Important Projects of Common European Interest) Hy2Infra wynosi 6,9 mld euro. Więcej na ten temat w artykule: Wodorowy projekt z udziałem Polski dostał 6,9 mld euro.

Z kolei w lipcu 2022 r. Komisja zatwierdziła projekt IPCEI Hy2Tech, który koncentruje się na rozwoju technologii wodorowych dla użytkowników końcowych. Wspólnie zgłosiło go 15 państw członkowskich UE, w tym Polska. Natomiast zatwierdzony we wrześniu 2022 r. projekt IPCEI Hy2Use skupia się na zastosowaniach wodoru w sektorze przemysłowym. Projekt  ten został wspólnie opracowany i zgłoszony przez 13 państw członkowskich, wśród których znalazła się też Polska.