Dofinansowanie z programu Stop Smog obejmie mikroinstalacje OZE
Zaprezentowany przez Ministerstwo Rozwoju projekt nowelizacji ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów zakłada przyspieszenie realizacji rządowego programu walki ze smogiem Stop Smog. Dofinansowaniu z tego programu ma podlegać m.in. montaż domowych odnawialnych źródeł energii, a wykluczone z dofinansowania mają zostać kotły węglowe klasy 5.
Zaprezentowany wczoraj projekt ustawy ma sprzyjać wdrożeniu rządowego programu walki ze smogiem Stop Smog poprzez poprawę efektywności wsparcia samorządów gminnych realizujących przedsięwzięcia niskoemisyjne w budynkach jednorodzinnych.
Rządowy program finansowania termomodernizacji i wymiany źródeł ciepła Stop Smog został wprowadzony nowelizacją ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów, uchwaloną przez Sejm pod koniec grudnia 2018 roku.
Stop Smog jest przeznaczony dla osób ubogich energetycznie, które są właścicielami lub współwłaścicielami budynków mieszkalnych jednorodzinnych.
Program finansuje wymianę bądź likwidację źródeł ciepła i termomodernizację w budynkach jednorodzinnych osób ubogich energetycznie. Wnioskodawcą w programie jest gmina, która uzyskuje z budżetu państwa do 70 proc. dofinansowania kosztów inwestycji.
Od czasu wejścia w życie ustawy podpisano 3 porozumienia z gminami (Skawina, Sucha Beskidzka, Pszczyna), a kolejne 2 wnioski gmin są w trakcie procedowania (Tuchów i Niepołomice). Zgodnie z tymi wnioskami i 3 podpisanymi porozumieniami, w latach 2019-22 będzie zrealizowanych 897 przedsięwzięć niskoemisyjnych na łączną kwotę blisko 48 mln zł. Kolejne gminy przygotowują się do przygotowania wniosku, w tym m.in. Nakło nad Notecią, Opoczno, Proszowice, Sosnowiec Rybnik oraz Żywiec.
Mimo powyższych efektów Ministerstwo Rozwoju uznaje, że realizacja programu powinna postępować szybciej.
Doprowadzić do tego mają zaproponowane teraz zmiany, które zakładają m.in. zmniejszenie minimalnej liczby budynków jednorodzinnych umożliwiającej aplikowanie do programu (z 2 proc. do 1 proc. – min. 30 budynków) oraz jednorazowe zniesienie tego limitu, w sytuacji gdy wcześniej gmina zawarła co najmniej jedno porozumienie; zmniejszenie z 50 na 30 proc. wymaganej redukcji zapotrzebowania na ciepło grzewcze liczonej łącznie dla wszystkich przedsięwzięć niskoemisyjnych realizowanych przez gminę w ramach jednego porozumienia; czy wydłużenie z 3 do 4 lat okresu realizacji porozumienia – w przypadku realizacji przez gminę w danym porozumieniu więcej niż 2 proc. budynków jednorodzinnych w gminie.
Ponadto nowe regulacje mają na celu skrócenie z 10 do 5 lat okresu po zakończeniu porozumienia dla zobowiązań dotyczących obowiązku beneficjenta w zakresie zwrotu odpowiedniej części wartości przedsięwzięcia w przypadku sprzedaży budynku; zobowiązań beneficjenta w zakresie przestrzegania warunków umowy; przechowywania treści porozumienia przez gminę i ministra; a także utrzymania przez gminę efektów przedsięwzięć niskoemisyjnych.
Przewidziano ponadto rozszerzenie zakresu przedsięwzięcia niskoemisyjnego o przyłączenie budynku do sieci elektroenergetycznej, modernizację istniejącego przyłącza ciepłowniczego, gazowego lub elektroenergetycznego, a także zapewnienie budynkowi dostępu do energii z instalacji OZE – wraz z likwidacją źródła niespełniającego standardów niskoemisyjnych.
Projekt ustawy zakłada także opuszczenie możliwości realizacji przedsięwzięć niskoemisyjnych również w budynkach będących w zasobach mieszkaniowych gminy. W uzasadnionych przypadkach – np. w sytuacji nieuregulowanego stanu prawnego czy złego stanu technicznego budynku – gminy mają zyskać możliwość nabywania urządzeń i instalacji jako własny środek trwały i udostępniania ich beneficjentowi.
Mikroinstalacje OZE zamiast kotłów węglowych
Z programu Stop Smog ma zostać wyłączona możliwość wymiany lub likwidacji kotłów na paliwa stałe klasy 5. – Przez ostatnie lata była to główna klasa kotłów, na którą dokonywano wymian np. w ramach środków UE – zaznaczają autorzy ustawy.
Natomiast katalog kosztów kwalifikowanych w programie Stop Smog – wskazany w art. 11c ust 3 ustawy – ma zostać rozszerzony o koszty mikroinstalacji OZE w rozumieniu ustawy o odnawialnych źródłach energii, a także o koszty zapewnienia dostępu do energii z OZE i pomp ciepła, w tym m.in. w oparciu o urządzenia stanowiące własność gminy.
Ponadto zakwalifikowane zostaną koszty instalacji źródeł ciepła zasilanych energią elektryczną; koszty innych prac budowlanych niezbędnych do realizacji przedsięwzięć związanych z efektywnością energetyczną, jednakże stanowiących nie więcej niż 20 proc. łącznych kosztów; koszty serwisu i konserwacji w okresie utrzymania efektów przedsięwzięć niskoemisyjnych; koszty nadzoru inwestorskiego i inspekcji nadzoru budowlanego, a także koszty przygotowania wniosku w okresie do 6 miesięcy przed datą zawarcia porozumienia.
W art. 2 pkt 1b lit. ba ustawy ma zostać wprowadzony nowy typ przedsięwzięcia niskoemisyjnego obejmujący likwidację źródła ciepła wraz z podłączeniem budynku do zewnętrznej instalacji OZE oraz zainstalowanie w nim urządzeń grzewczych. Tego typu rozwiązanie ma być przeznaczone do budynków, w których ze względu na stan techniczny lub nieuregulowany stan prawny nie ma uwarunkowań do głębszych prac termomodernizacyjnych.
Ustawa ma zmienić warunki udziału potencjalnych beneficjentów w programie poprzez wyłączenie z kryterium majątkowego wartości nieruchomości oraz jego obniżenie do kwoty 53 tys. zł, a także poprzez wprowadzenie odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych zeznań dot. dochodu i majątku.
Zmiany polegają m.in. na rozszerzeniu zgody beneficjenta dotyczącej wykorzystania OZE na potrzeby instalacji gminy, spółdzielni energetycznych i klastrów energii, co ma być konsekwencją ostatnich zmian w ustawie o odnawialnych źródłach energii.
redakcja@gramwzielone.pl
© Materiał chroniony prawem autorskim. Wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu tylko za zgodą wydawcy Gramwzielone.pl Sp. z o.o.
