Co łączy zielony groszek z energetyką?
Dzięki wiedzy o aktualnym stanie systemu energetycznego firmy mogą lepiej zaplanować produkcję. Czasem przekłada się to na miliony złotych.
Zakład Przetwórstwa Owocowo-Warzywnego w Środzie Wielkopolskiej to olbrzymi kompleks dawnego Horteksu – spożywczego potentata z czasów PRL. Dziś należy do kilkudziesięciu okolicznych rolników.
W gigantycznych chłodniach o kubaturze 34 tys. m3 mrożą się zapakowane w kartony niemal wszystkie „koszmary” naszego dzieciństwa – fasolka, groszek, kalafior, por, a także kukurydza.
Zakład zużywa 8 GWh prądu rocznie, czyli mniej więcej tyle, ile 4 tys. gospodarstw domowych.
– Chłodnictwo to bardzo energochłonna gałąź przemysłu przetwórczego. Płacimy za prąd ok. 3 mln zł rocznie – opowiada Tomasz Furmański, dyrektor zakładu.
– Chłodnie mają 40 lat. W porównaniu do nowych urządzeń zużywają o 25 proc. prądu więcej. Mimo to podwyżki cen w 2019 r. wymusiły oszczędności.W 2018 r. na każdą tonę produkcji zużywano 970 KWh a teraz po wprowadzonych modernizacjach i remontach 627 KWh. Planujemy dalsze działania, które pozwolą na zmniejszenie jednostkowego zużycia prądu – dodaje Furmański.
Dyrektor ze Środy Wielkopolskiej doskonale pamięta 10 sierpnia 2015 r. kiedy upały i niespodziewana awaria bloku w Bełchatowie sprawiły iż wprowadzono 20 stopnia zasilania. Tysiące firm musiały ograniczyć zużycie prądu.
– Pracowałem wtedy w innej firmie z branży spożywczej, na Dolnym Śląsku – opowiada. – Chłodnie czekały na dostawy zielonego groszku. To bardzo wrażliwe warzywo, zbiory są sporym wyzwaniem logistycznym. Groszek nie może czekać na zamrożenie dłużej jak osiem godzin, a przecież często jedzie przez pół Polski do chłodni. Przez ograniczenia w poborze prądu zmarnował się groszek wart milion zł, oczywiście nikt tych strat firmie nie zrekompensował.
Dzień 10 sierpnia 2015 r. zapisał się też w historii Makro, czyli sieci wielkich sklepów. Jak wszystkie firmy, Makro nie było przygotowane do wprowadzenia stopni zasilania.
– 10 sierpnia 2015 r. rozdzwoniły się telefony – opowiada Bartłomiej Chmielewski odpowiedzialny za energetykę w firmie. – Powyłączano co się dało, na szczęście każdy obiekt ma przynajmniej jeden agregat prądotwórczy, który mógł zapewnić awaryjne zasilanie.
To bardzo pouczające historie, bo pokazują, jak ważna jest dla przemysłu wiedza o tym, co dzieje się w systemie energetycznym.
Gdyby warzywny potentat z Dolnego Śląska wiedział dobę wcześniej o 20. stopniu zasilania, mógłby powiadomić rolników. Groszek zostałby wtedy na polach kilka dni dłużej, a do chłodni trafiłby, gdy już energetycy opanowali sytuację w kraju. Milion złotych nie zgniłby na rampach.
Czy jest rozwiązanie które może zapobiec podobnym sytuacjom? Jak działa DSR? Dlaczego firmy z niego nie korzystają? O tym w dalszej części artykułu na portalu WysokieNapiecie.pl
Rafał Zasuń, WysokieNapiecie.pl
