Aukcje dla OZE w 2019 r. Jakie zmiany po nowelizacji ustawy o OZE?
Czy wszystkie warunki określone w znowelizowanej ustawie o odnawialnych zródłach energii będą obowiązywać w aukcjach, które odbędą się w roku 2019?
Ta wątpliwość wynika z niepozornego, końcowego art. 26 ustawy nowelizującej ustawę OZE (ustawa z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw), który przewiduje, że pomimo wejścia w życie ustawy w terminie 14 dni od dnia jej opublikowania w Dzienniku Ustaw, niektóre przepisy znowelizowanej ustawy OZE stosuje się dopiero od dnia wydania pozytywnej decyzji Komisji Europejskiej o zgodności pomocy publicznej przewidzianej w tych przepisach z rynkiem wewnętrznym albo uznania przez Komisję Europejską, że zmiany w tych przepisach nie stanowią nowej pomocy publicznej.
Zmiany te raczej nie budzą wątpliwości, więc ryzyko braku zgody Komisji Europejskiej jest niewielkie. Kluczowe pozostaje jednak pytanie, kiedy taka akceptacja zostanie przez Komisję wyrażona? I co się stanie, gdy termin aukcji w 2019 r., na które wszyscy czekają, przypadnie wcześniej niż Komisja Europejska udzieli swojej zgody?
Poniżej przedstawiamy analizę konsekwencji tej sytuacji na przykładzie dwóch zmian wprowadzanych najnowszą nowelizacją ustawy OZE – zmiany dotyczącej wydłużenia okresu wsparcia z 2035 r. na 2039 r. oraz wydłużenia terminu produkcji urządzeń służących do wytwarzania energii elektrycznej, montowanych w instalacji OZE korzystających z systemu wsparcia.
Oferta w aukcji 2019 – jaki wolumen zaoferować?
Jeśli Komisja Europejska nie udzieli swojej zgody przed datą przeprowadzenia aukcji w 2019 r., pojawia się uzasadnione pytanie, jaki wolumen energii elektrycznej i okres, na jaki planuje się dostawy energii elektrycznej powinniśmy zadeklarować w ofercie aukcyjnej składanej w takiej aukcji.
Według wciąż obowiązujących przepisów, okres wsparcia w systemie aukcyjnym kończy się 31 grudnia 2035 r., czyli by skorzystać z pełnego 15-letniego okresu wsparcia należy uzyskać koncesję i rozpocząć sprzedaż energii elektrycznej w ramach aukcyjnego systemu wsparcia najpóźniej do 31 grudnia 2020 r.
Oznacza to – zakładając, że aukcja zostanie rozstrzygnięta w grudniu 2019 r. – konieczność wybudowania instalacji w 12 miesięcy, czyli w znacznie krótszym czasie niż terminy na budowę i rozpoczęcia sprzedaży określone w ustawie OZE i wynoszące obecnie (po najnowszych zmianach): 42 miesiące od dnia zamknięcia sesji aukcji dla ogółu instalacji OZE, 24 miesiące dla instalacji fotowoltaicznych oraz 33 miesiące dla lądowych elektrowni wiatrowych.
Co więc zadeklarować w ofercie aukcyjnej? Na pewno nie powinno się deklarować wolumenu, który będzie dostarczany po 31 grudnia 2035 r., bo grozi to odrzuceniem oferty.
Co zatem pozostaje, gdy wiemy, że naszej instalacji nie zbudujemy przed dniem 31 grudnia 2020 r.? Możemy zadeklarować sprzedaż w systemie aukcyjnym w okresie krótszym niż 15 lat, ale gdy Komisja Europejska w końcu zaakceptuje nowy, przedłużony termin graniczny funkcjonowania systemu aukcyjnego, to już ani wolumenu, ani okresu wsparcia nie będziemy mogli zmienić.
Nie ma bowiem takiej możliwości przewidzianej w ustawie OZE, ani w przepisach przejściowych do ustawy nowelizującej. Wydaje się zatem, że w takiej sytuacji jedynym w miarę bezpiecznym rozwiązaniem będzie zadeklarowanie sprzedaży na cały 15-letni okres z datą rozpoczęcia sprzedaży wcześniejszą niż planowana data wybudowania instalacji, a potem skorzystanie z prawa do jednorazowej modyfikacji daty rozpoczęcia sprzedaży w formule aktualizacji oferty oraz ilości zadeklarowanych MWh na poszczególne lata.
Prawo do jednorazowej aktualizacji oferty w tym zakresie wprowadziła najnowsza nowelizacja ustawy OZE. Ani w procesie prekwalifikacji, ani po wygraniu aukcji, Prezes URE nie ma żadnych możliwości weryfikacji tego, czy harmonogram realizacji inwestycji czy też zadeklarowany okres dostaw, ma pokrycie w rzeczywistości, czy też nie.
Wiek urządzeń wytwarzających energię elektryczną
Nowelizacja zmieniła także wymogi dotyczące daty granicznej wyprodukowania urządzeń wytwarzających energię elektryczną instalowanych w instalacji OZE, która wygrała aukcję. Nowe terminy są wydłużone, odpowiednio, z 36 miesięcy na 42 miesiące dla ogółu instalacji OZE, z 18 miesięcy na 24 miesiące dla instalacji fotowoltaicznych oraz z 24 miesięcy na 33 miesiące dla lądowych elektrowni wiatrowych.
Analogicznie jednak i w tym przypadku w momencie składania oferty w aukcji przeprowadzanej w 2019 r. mogą obowiązywać dotychczasowe, krótsze terminy, a przecież w ofercie należy złożyć oświadczenie dotyczące daty produkcji urządzeń.
Pojawia się kolejne pytanie: czy gdy terminy te zostaną wydłużone w rezultacie akceptacji Komisji Europejskiej, to oświadczenie złożone w ofercie aukcyjnej będzie się odnosiło do tych nowych, dogodniejszych terminów, czy też do poprzednich, bardziej restrykcyjnych? W tym przypadku ustawa OZE nie daje takiej furtki jak w przypadku terminów rozpoczęcia sprzedaży energii elektrycznej, co do których wprost przewidziano prawo do ich wydłużenia w stosunku do instalacji, które już wygrały aukcje w przepisach przejściowych.
Oświadczenia tego nie można również zmienić w ramach aktualizacji oferty, gdyż ten mechanizm nie odnosi się do tej części oferty. Może to oznaczać brak prawa do takiej zmiany dla tych instalacji, które wygrają aukcje w 2019 r.
Z drugiej strony, oświadczenie składane w aukcji mówi o zgodności urządzeń z art. 71 ust. 1 ustawy OZE, co umożliwia interpretację, że ta zgodność odnosić się ma do terminów wskazanych w tym przepisie. Wyjaśnić tę wątpliwość powinien Prezes URE, jako organ, który będzie prawdziwość tych oświadczeń kontrolował w ramach swoich kompetencji.
Przemysław Kałek, Grzegorz Skarżyński
Autorzy przewodnika „Aukcje OZE 2019” www.aukcjeoze2019.pl
artykuł sponsorowany
