Bariery w rozwoju małych elektrowni wiatrowych w Polsce
Prezentujemy główne bariery uniemożliwiające rozwój rynku małych elektrowni wiatrowych w Polsce.{więcej}
Lista barier na rynku małych elektrowni wiatrowych (MEW) w naszym kraju znalazła się w raporcie wydanym przez Instytut Energetyki Odnawialnej (IEO). Poniżej przedsawiamy problemy, z którymi zdaniem Instytutu borykają się inwestorzy:
1. BRAK SYSTEMU WSPARCIA DOSTOSOWANEGO DO POTRZEB MEW. Obecny, daleki od doskonałości i zadowolenia inwestorów, system jest stworzony dla dużej energetyki wiatrowej, jest skomplikowany i niemożliwy do zastosowania przez indywidualnych użytkowników (wymaga np. pozyskania koncesji, prowadzenia działalności gospodarczej i obrotu certyfikatami). Sugerowanym rozwiązaniem byłoby tu wprowadzenie mechanizmów stałej ceny dla elektrowni przyłączonych do sieci energetycznej lub mechanizmów podatkowych dla systemów autonomicznych.
2. BRAK NARZĘDZI FINANSOWYCH O CHARAKTERZE ODPOWIADAJĄCYM MEW (brak możliwości pozyskania dofinansowania z funduszy ekologicznych np. z NFOŚiGW, brak systemu mikrodotacji, brak oferty banków w zakresie finansowania MEW).
3. SKOMPLIKOWAN E I DŁUGO TRWAŁE PROCEDURY związane z pozyskaniem pozwolenia na budowę i traktowaniem MEW na równi z wielkoskalową energetyka wiatrową,
4. BRAK UPROSZCZONYCH PROCEDUR DOT. PRZYŁĄCZENIA DO SIECI ELEKTROENERGETYCZNEJ, w szczególności brak możliwości prowadzenia tzw. rozliczeń netto („net-metering”), będących najprostszą i wypróbowaną w innych krajach formułą współpracy MEW z siecią,
5. BARIERA INFORMACYJNA – niska świadomość roli MEW i związanych z nimi zagadnień wśród urzędników i w przedsiębiorstwach energetycznych,
6. NISKA ŚWIADOMOŚĆ SPOŁECZNA W ZAKRESIE MEW i możliwości ich wykorzystania, a także wynikający z niej niekiedy brak akceptacji dla MEW w najbliższym otoczeniu,
7. BARIERA TECHNOLOGICZNA – brak sprawdzonych i potwierdzonych stosowanymi certyfikatami rozwiązań funkcjonujących w polskich warunkach, przy równoczesnym braku środków na badania i rozwój technologii,
8. WYSOKIE KOSZTY JEDNOSTKOWE MEW, wynikające częściowo z niszowości technologii (brak możliwości rozwinięcia produkcji na skalę przemysłową wobec ograniczonego popytu w Polsce, konkurencja ze strony gotowych rozwiązań azjatyckich),
9. BRAK INSTYTUCJI CERTYFIKUJĄCYCH ORAZ AKREDYTOWANYCH LABORATORIÓW KRAJOWYCH. Konieczność zdobywania certyfikatów w UE powoduje podwyższenie kosztów dla krajowych producentów; z drugiej strony, przy dopuszczeniu braku certyfikatu – pozbawiamy się gwarancji efektywności działania urządzeń i ich bezpieczeństwa oraz otwieramy się rynek dla tanich rozwiązań o niskiej jakości (np. turbin produkcji chińskiej).
źródło: Instytut Energetyki Odnawialnej, opracowanie: gramwzielone.pl