Czy dzierżawa gruntu rolnego pod farmę fotowoltaiczną jest objęta podatkiem VAT?

Czy dzierżawa gruntu rolnego pod farmę fotowoltaiczną jest objęta podatkiem VAT?
dirvish, flickr cc-by-2.0

{więcej}Czy w związku z przychodami z tytułu umowy na dzierżawę gruntu rolnego pod farmę fotowoltaiczną trzeba odprowadzać do urzędu skarbowego podatek VAT?

Ustawa o VAT przewiduje zwolnienie z obowiązku płacenia VAT właścicieli gruntów rolnych, z których dzierżawy czerpią oni określone przychody. Czy jednak wspomniane zwolnienie może dotyczyć także gruntów rolnych, które zostaną wydzierżawione pod budowę farmy fotowoltaicznej? Zwolnienie z podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. dotyczy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. 

Wyjaśnienie tego zagadnienia znajdziemy w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego I FSK216/11 z 25 listopada 2011 r.  W sprawie, którą zajął się NSA, właściciel terenu dzierżawionego pod farmę wiatrową – zgodnie z umową dzierżawy z inwestorem – zachował prawo do użytkowania gruntów w celach rolniczych i dlatego argumentował, że dotyczy go zwolnienie z podatku VAT. Dodatkowo tereny, których dotyczyła sprawa, były wskazane w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako tereny rolne, na których dopuszcza się budowę elektrowni wiatrowych. 

REKLAMA
REKLAMA

Ministerstwo Finansów stwierdziło natomiast, że dzierżawa gruntów w tym wypadku stanowi formę świadczenia usług i dlatego powinna być opodatkowana podatkiem VAT zgodnie z ówczesną stawką 22%, a badany przypadek nie zalicza się do dzierżawy gruntów na cele rolnicze – zwolnionej z podatku VAT. 

Z kolei Sąd pierwszej instancji stwierdził (…) „że dla oceny czy mamy do czynienia z gruntem przeznaczonym na cele rolnicze nie jest istotne ustalenie faktycznego i aktualnego sposobu wykorzystania gruntu. Znaczenie ma jego prawne, formalne przeznaczenie, a to oznacza, że charakter gruntu należy ustalać na podstawie przepisów prawa miejscowego, t.j. na podstawie lokalnych planów zagospodarowania przestrzennego. Można się również odwoływać, w przypadku braku prawa miejscowego, do ewidencji gruntów i budynków prowadzonej przez starostę”.

NSA stwiedził natomiast – „Według art. 693 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) strony umowy (wydzierżawiający i dzierżawca) zobowiązują się względem siebie: wydzierżawiający – do oddania rzeczy do używania i pobierania z niej pożytków przez dzierżawcę, a dzierżawca do opłacania czynszu w ustalonej przez strony wysokości. Z punktu widzenia prawa podatkowego, a w szczególności regulacji dotyczącej podatku VAT, czynność opisana w powołanym przepisie nie może zostać zakwalifikowana jako dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 uptu, albowiem nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Świadczy o tym chociażby brak możliwości zbycia przez dzierżawcę przedmiotu dzierżawy lub zmiany przeznaczenia przedmiotu dzierżawy bez zgody wydzierżawiającego. Tym samym w świetle art. 8 ust. 1 uptu czynność ta jest usługą”.

NSA w konkluzji wyroku stwierdza, że zwolnienie z VAT-u dotyczy tylko terenów użytkowanych w celach rolniczych, natomiast w przypadku czynności dzierżawy terenu w innych celach, czynność ta podlega co do zasady opodatkowaniu podatkiem od towaru i usług. 
Gramwzielone.pl