Ważne zmiany w zakresie zasad zatłaczania biometanu do sieci gazowej
Nowelizacja ustawy o OZE, która weszła w życie 14 lipca 2018 r., nie tylko wprowadziła nowe instrumenty w zakresie systemu wsparcia wytwarzania biometanu, ale również przesądziła o konieczności wprowadzenia nowych zasady dotyczące możliwości zatłaczania biometanu do gazowej sieci dystrybucyjnej. Jest to podstawowy element przesądzający o warunkach prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania oraz sprzedaży biometanu – piszą mecenasi Michał Tarka oraz Marcin Trupkiewicz z kancelarii prawnej BTK-Legal.
Jednym z kluczowych elementów związanych z wytwarzaniem oraz sprzedaż biometanu, o którym pisaliśmy już m.in. na łamach Magazynu Biomasa – M. Tarka, M. Trupkiewicz, „Wytwarzanie i sprzedaż zielonego gazu w biogazowni rolniczej”, Magazyn Biomasa 2017, Nr 5 (34), oraz „Biometan szansą na pewny zysk”, Rynek Biogazu, lipiec 2017, s. 12-15 – są szczegółowe warunki wprowadzania biometanu do gazowej sieci dystrybucyjnej.
Warunki te nie tylko umożliwiają fizyczny transport oraz handel biometanem, ale są też ważnym elementem objęcia tego typu instalacji odpowiednim systemem wsparcia OZE. W związku z ostatnią nowelizacją ustawy o OZE prowadzone są już w tym zakresie intensywne zabiegi związane z przygotowaniem nowych rozwiązań prawnych, uwzgledniających aktualną treść ustawy o OZE.
W wykazie prac legislacyjnych dotyczących projektów rozporządzeń przygotowywanych przez Ministra Energii zawartym w Biuletynie Informacji Publicznej ME widnieje m.in. działanie dotyczące rozpoczęcia prac nad projektem rozporządzenia Ministra Energii w sprawie szczegółowego zakresu obowiązku potwierdzania danych dotyczących ilości wytworzonego biogazu rolniczego w instalacji odnawianego źródła energii (dalej: rozporządzenie biogazowe).
Odpowiednio skonsolidowana branża biogazowa powinna aktywnie uczestniczy w konsultacjach przygotowywanych rozwiązań prawnych, a mogą one zaważyć na ekonomicznych warunkach prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży biometanu już najbliższej przyszłości.
Dotychczasowe rozwiązania w tym zakresie obowiązywały na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 24 sierpnia 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu obowiązku potwierdzania danych dotyczących wytwarzanego biogazu rolniczego wprowadzonego do sieci dystrybucyjnej gazowej, wydanego na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 9a ust. 11 Prawa energetycznego. Niemniej, zgodnie z przepisami przejściowymi zawartymi w art. 206 pkt 1 ustawy o OZE, rozporządzenie to wygasło z mocy prawa z dniem 30 czerwca 2018 r.
W związku z powyższym w terminie tym powinny zostać wydane nowe przepisy wykonawcze oparte już bezpośrednio na podstawie prawnej wynikającej z ustawy o OZE, co niewątpliwie dało impuls do rozpoczęcia prac legislacyjnych nad analizowanym zagadnieniem rozporządzenia biogazowego.
Aktualna delegacja ustawowa, zawarta w art. 62 ustawy o OZE, upoważnia ministra właściwego do spraw energii, aby w drodze rozporządzenia określił szczegółowy zakres obowiązku potwierdzania danych, o którym mowa w art. 49 ust. 4 ustawy o OZE, w tym wymagania dotyczące pomiarów, rejestracji i sposobu obliczania ilości wytwarzanego biogazu rolniczego, miejsca dokonywania pomiarów ilości wytwarzanego biogazu rolniczego na potrzeby realizacji obowiązku potwierdzania danych, a także sposobu przeliczania ilości wytworzonego biogazu rolniczego na ekwiwalentną ilość energii elektrycznej wytwarzanej w instalacjach biometanowych – biorąc pod uwagę potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa funkcjonowania systemu gazowego, dostępne technologie wytwarzania biogazu rolniczego oraz potrzebę ustalenia ilości tego biogazu.
Niemniej, zakres przedmiotowy unormowania obu rozporządzeń (dotychczasowego oraz nowego) nie jest tożsamy. Nowe rozporządzenie biogazowe, ze względu na ograniczenie upoważnienia do wydania przepisów wykonawczych, w odróżnieniu od dotychczasowego rozporządzenia nie reguluje w sposób szczegółowy takich zagadnień jak parametry jakościowe (fizykochemiczne) biogazu rolniczego wprowadzanego do gazowej sieci dystrybucyjnej, a także szczegółowych warunków przyłączania do gazowej sieci dystrybucyjnej instalacji OZE wytwarzających biogaz rolniczy.
Przepisy ustawy o OZE odsyłają w tym zakresie do odpowiednich przepisów Prawa energetycznego oraz przepisów wykonawczych zawartych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu gazowego, mających w tym zakresie charakter leges generales. Niemniej branża biogazowa na etapie kolejnej nowelizacji ustawy o OZE przygotowuje odpowiednie argumenty, udokumentowane pod kątem technicznym, uzasadniające konieczność zmiany delegacji ustawowej w zakresie konieczności określenia szczegółowych parametrów jakościowych biometanu zatłaczanego do gazowej sieci dystrybucyjnej, które w tym zakresie mogłyby mieć charakter bardziej szczegółowych leges speciales dotyczących wyłącznie paliwa gazowego w postaci biometanu.
Kluczowym elementem regulowanym przedmiotowym rozporządzeniem biogazowym będzie też kwestia dotycząca zasad wyliczania ekwiwalentnej ilości energii elektrycznej przeliczanej z biogazu rolniczego, która jest podstawowym elementem umożliwiającym wyliczenie odpowiedniego poziomu pomocy publicznej wynikającego z dedykowanych instalacjom biometanowym instrumentom wsparcia w postaci aukcji OZE oraz świadectw pochodzenia biogazu rolniczego (tzw. brązowe certyfikaty)
Podsumowując, proces przygotowywania odpowiednich unormowań przepisów wykonawczych w zakresie danych dotyczących wytwarzanego biogazu rolniczego wkracza w decydującą fazę, a w konsekwencji wymaga stałego nadzoru z punktu widzenia poszczególnych interesariuszy. Nie inaczej jest też z trwającymi pracami nad kolejna zapowiadaną przez Ministerstwo Energii nowelizacją ustawy o OZE.
Doświadczenie pokazuje bowiem, że tylko odpowiednio ustrukturyzowana i mówiąca jednym głosem – poprzez powołanie chociażby Rady ds. Biometanu – branża biogazowa może skutecznie przedstawiać oraz konsultować spójne rozwiązania dotyczące rozwoju sektora biometanowego.
Odpowiednim miejscem konsolidującym dużą ilość interesariuszy są właśnie cyklicznie odbywające się konferencje biogazowe, w tym I Narodowy Kongres Biometanu oraz Green Gas Poland, których jedną z podstawowych konkluzji powinno być przygotowanie oraz przedstawienie ME kompleksowych i spójnych rozwiązań prawnych normujących zasady prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i handlu biometanem w Polsce.
Michał Tarka, Marcin Trupkiewicz
Kancelaria Prawna BTK-Legal
Operator Systemu Aukcji OZE Sp. z o.o.
