Wydatki na przebudowę drogi publicznej a inwestycja w OZE
Podmioty prowadzące inwestycje w farmy wiatrowe czy farmy fotowoltaiczne niejednokrotnie są zmuszone do pokrycia kosztów przebudowy drogi dojazdowej, która jest drogą publiczną. Jak wskazuje Katarzyna Klimkiewicz-Deplano, doradca podatkowy w Advicero Tax, nie zawsze wiadomo, jak rozliczyć takie wydatki – czy mogą być one od razu kosztem podatkowym, czy też powinny być amortyzowane i dopiero przez odpisy obniżyć podstawę opodatkowania.
Poniesienie przez spółkę nakładów i wydatków związanych z przebudową drogi publicznej, której modernizacja jest niezbędna w celu usprawnienia komunikacji pomiędzy pozostałymi drogami publicznymi a dojazdem do farmy wiatrowej, należałoby umieścić w ramach kosztów uzyskania przychodów. Co więcej, trzeba je zaliczyć do kosztów pośrednich, ze względu na fakt, iż nie można ustalić konkretnego momentu powstania związanego z nimi przychodu, ani ich związku z określoną osiągniętą przez podatnika korzyścią – stwierdził w interpretacji indywidualnej z dnia 23 grudnia 2015r. (sygn. akt IBPB-1-2/4510-878/15/MW) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach.
W zaistniałym stanie faktycznym spółka realizuje projekt polegający na budowie farmy wiatrowej oraz dostosowaniem istniejącej już infrastruktury do potrzeb mającej powstać farmy. Jednocześnie, zawarła ona z gminą, a później powiatem, porozumienie dotyczące współpracy przy inwestycjach drogowych, w których spółka miała działać w charakterze inwestora i przeprowadzić stosowne prace. Właściwe postanowienia umowy przewidywały m.in. zakres niezbędnych wydatków, jakie musi ponieść spółka w związku z inwestycją oraz klauzulę o przekazaniu dróg nieodpłatnie na własność zarządcy po zakończeniu inwestycji.
Organ podatkowy uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, stwierdzając iż wydatki poniesione przez spółkę spełniają przesłanki z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wobec czego należy je zakwalifikować do kosztów uzyskania przychodów (istnieje ścisły związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy kosztem a działalnością spółki, koszt ten poniósł sam podatnik, został on udokumentowany i nie spełnia przesłanki negatywnej z art. 16 ust.1 ustawy). Poniesienie tych wydatków miało ponadto charakter w pełni uzasadniony gospodarczo.
Jak podkreślił organ, wydatki te nie mogą zostać również uznane za środki trwałe, ponieważ mimo ponoszenia ich w związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, spółka nie jest ich prawnym właścicielem. Tytuł prawny przejdzie na zarządcę po ukończeniu inwestycji.
Według Advicero Tax, takie rozstrzygnięcie organu podatkowego jest korzystne dla podatników, chociaż w praktyce spotyka się też inne rozwiązania. Często wartość nakładów na ulepszenie środków trwałych, które nie należą do podatnika – np. przebudowę drogi publicznej – dolicza się do wartości inwestycji głównej i dopiero od tak wyliczonej kwoty dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. To, które podejście jest bardziej optymalne, zależy od sytuacji danego podatnika, tj. czy generuje on straty i więcej kosztów w danym roku nie potrzebuje, czy też wykazuje w danym okresie rozliczeniowym dochód, od którego może odliczyć koszty przebudowy. Zależnie od stanu faktycznego, warto zapytać organ podatkowy o poprawność zastosowanego podejścia.
Katarzyna Klimkiewicz-Deplano, Doradca Podatkowy, Partner w Advicero Tax / www.advicero.eu
