Mapa potencjalnych lokalizacji małych el. wodnych już dostępna
W czerwcu zakończyły się trwające trzy lata prace nad bazą danych potencjalnych lokalizacji małych elektrowni wodnych w Polsce. Mająca postać mapy baza danych nosi nazwę RESTOR Hydro i przedstawia istniejące na rzekach obiekty piętrzące oraz lokalizacje dawnych młynów wodnych, w których – w miejsce pracujących niegdyś kół młyńskich – można zainstalować współczesne turbiny. Baza danych jest publicznie dostępna dla potencjalnych inwestorów i wszystkich zainteresowanych pod tym adresem.
Baza danych potencjalnych lokalizacji MEW oparta jest na interaktywnym podkładzie mapowym Google, który umożliwia wyświetlanie podstawowych treści na mapie topograficznej lub obrazach satelitarnych. Dzięki temu użytkownik może dokładnie zlokalizować interesujący go obiekt, a także zapoznać się z jego charakterystyką, która oprócz nazwy i współrzędnych geograficznych obejmuje kluczowe z punktu widzenia oceny możliwości realizowania inwestycji informacje, takie jak: szacowany średni przepływ i wysokość spadu, szacunkowa moc instalowana obiektu, historyczne przeznaczenie, obecny stan techniczny, informacje o ograniczeniach związanych z ochroną środowiska i ochroną obiektów zabytkowych oraz odległość od sieci energetycznej.
Przykładowy widok lokalizacji i fragmentu Mapy RESTOR Hydro
Zawierająca 6 tysięcy obiektów Mapa RESTOR Hydro w Polsce jest fragmentem większej bazy danych obejmującej potencjalne lokalizacje małych i mikroelektrowni wodnych w całej Europie. Na mapie obejmującej obszar Europy zebrano dane o ponad 50 tysiącach obiektów piętrzących i wykorzystujących w przeszłości energię wody, które potencjalnie nadają się do wykorzystania w celu produkcji energii.
Motywacją do stworzenia Mapy RESTOR Hydro był fakt istnienia na terenie wszystkich krajów europejskich wielu zaniedbanych, nieczynnych i zrujnowanych kół wodnych napędzających w przeszłości młyny, tartaki, folusze, kaszarnie itp. W obiektach tych tkwi niewykorzystany potencjał hydroenergetyczny. Na przykład na terenach Polski w latach 30. ubiegłego wieku funkcjonowało około 8 tysięcy różnego rodzaju instalacji wykorzystujących energię wody, a dziś pracują zaledwie 743 elektrownie wodne. Wykorzystanie potencjału tkwiącego w historycznych obiektach hydroenergetycznych oznacza opłacalną ekonomicznie produkcję energii w mikro i małych odnawialnych źródłach, przy jednoczesnym ograniczeniu do minimum wpływu na środowisko takich inwestycji (wykorzystywana jest już istniejąca przegroda na rzece, przy której najczęściej wraz z elektrownią inwestor zobowiązany jest do budowy przepławki dla ryb, a zatem w wyniku i w miejscu inwestycji ciek zostaje udrożniony). Takie przedsięwzięcia przynoszą również wymierne korzyści Skarbowi Państwa, wynikające z redukcji kosztów utrzymania rzek i urządzeń piętrzących (koszty te w całości lub części ponosi operator elektrowni) oraz uzyskiwania przychodów od operatorów hydroelektrowni z tytułu dzierżawy urządzeń i opłat za korzystanie z gruntów pokrytych wodami.
Mapa lokalizacji mikroelektrowni i małych elektrowni wodnych została stworzona w ramach międzynarodowego projektu RESTOR Hydro realizowanego przez konsorcjum składające się z 11 zespołów z ośmiu krajów europejskich. Projekt był współfinansowanego przez Komisję Europejską w ramach programu Inteligentna Energia – Program dla Europy (IEE). Polska reprezentowana była w projekcie przez TRMEW Sp. z o.o. – spółkę należącą do Towarzystwa Rozwoju Małych Elektrowni Wodnych (www.trmew.pl).
Więcej informacji o projekcie: www.restor-hydro.eu
TRMEW