Zasady produkcji i sprzedaży energii z instalacji PV zgodnie z poprawką prosumencką
W piątek Sejm przyjął ostatecznie ustawę o OZE z tzw. poprawką prosumencką dającą podmiotom, które zainstalują system fotowoltaiczny o mocy do 10 kW, gwarancję stałej, preferencyjnej ceny za sprzedaż energii do sieci oraz gwarancję jej odbioru przez zakład energetyczny zgodnie z tzw. systemem taryf gwarantowanych (ang. feed-in tariffs – FiT).
Przyjęcie poprawki prosumenckiej (nazywanej też poprawką Bramory od nazwiska posła PSL Artura Bramory) oznacza, że gospodarstwa domowe i inne podmioty chcące produkować energię z systemów fotowoltaicznych uzyskają prawo do jej odsprzedaży zakładowi energetycznemu po stałej, niezmiennej przez 15 lat cenie (ale nie dłużej niż do końca 2035 r.).
Gwarancja ceny w okresie 15-letnim, zdaniem autorów poprawki prosumenckiej ułatwi przygotowanie założeń finansowych pod inwestycję w mikroinstalację fotowoltaiczną, dając inwestorom pewność określonego przychodu. Gwarancja ceny energii i określonych przychodów ma też zachęcić banki do finansowania inwestycji prosumenckich i oferowania lepszych warunków kredytowych.
Nawet jeśli w późniejszym okresie resort gospodarki obniży w stosownym rozporządzeniu wielkość taryfy gwarantowanej, zmiany będą dotyczyć tylko instalacji uruchomionych po zmianie ceny, a właściciele mikroinstalacji uruchomionych wcześniej zachowają prawo do ceny przyznanej im na początku, przez cały okres 15 lat.
Zgodnie z przyjętą przez parlament ustawą o OZE minister gospodarki będzie mógł obniżyć taryfy gwarantowane dla nowych instalacji „biorąc pod uwagę politykę energetyczną państwa oraz informacje zawarte w krajowym planie działania, a także tempo zmian techniczno-ekonomicznych w poszczególnych technologiach wytwarzania energii elektrycznej w instalacjach odnawialnych źródeł energii”.
Systemem taryf gwarantowanych zostaną objęte inwestycje w mikroinstalacje fotowoltaiczne o mocy do 10 kW. W grupie instalacji do 3 kW inwestorzy, którzy uruchomią produkcję energii w początkowym okresie, otrzymają gwarancję sprzedaży energii do sieci po cenie 0,75 zł/kWh, a w grupie instalacji od 3 kW do 10 kW stawka (taryfa gwarantowana) wyniesie 0,65 zł/kWh (w ustawie przewidziano też taryfy gwarantowane dla pozostałych typów mikroinstalacji – mikrobiogazowni, mikroelektrowni wiatrowych czy wodnych).
Dla większych mikroinstalacji OZE o mocy od 10 do 40 kW będzie obowiązywać system częściowego net-meteringu, zgodnie z którym inwestor otrzyma prawdo do sprzedaży nieskonsumowanych nadwyżek energii po średniej cenie energii z rynku hurtowego (w 2014 r. brano pod uwagę uśrednioną cenę energii z roku 2013, która wynosiła około 18 gr./kWh). Ustawa o OZE zakłada, że Urząd Regulacji Energetyki będzie publikować średnią cenę energii z rynku hurtowego co kwartał, a nie co roku jak obecnie.
W systemie net-meteringu oddawane do sieci nadwyżki energii będą równoważone na rachunku z energią kupowaną z sieci, a rozliczenia będą dokonywane w okresach półrocznych.
Wpisany do ustawy o OZE system taryf gwarantowanych przewiduje, że będzie można je stosować tylko dla instalacji do łącznej mocy 800 MW, przy czym w grupie do 3 kW będzie to maksymalnie 300 MW, a w przedziale 3 kW -10 kW taryfy wygasną, gdy łączny potencjał instalacji z tej grupy działających w ramach systemu FiT przekroczy 500 MW. Wówczas – o ile w międzyczasie nie zmieni się prawo – kolejne instalacje będą mogły skorzystać już tylko z częściowego net-meteringu.
Dlaczego taki limit? Autorzy poprawki Bramory założyli, że taryfy gwarantowane mają rozkręcić polski rynek mikrointsalacji OZE przyczyniając się do spadku cen oferowanych na nim urządzeń i usług. Jeśli instalacje będą nadal tanieć w szybkim tempie, w pewnym momencie system preferencyjnych dopłat może nie być już potrzeby, aby rynek prosumencki rozwijał się nadal.
Co ważne, system taryf gwarantowanych zacznie obowiązywać dopiero od początku 2016 r. i skorzystać z niego będą mogli inwestorzy uruchamiający produkcję energii dopiero po tym terminie. Domowe mikroinstalacje fotowoltaiczne uruchomione do tego czasu będą mogły korzystać jedynie z systemu wpisanego do aktualnej wersji Prawa energetycznego w ramach nowelizacji z 2013 r. (tzw. mały trójpak), zgodnie z którą za sprzedaż nieskonsumowanych nadwyżek energii z prosumenckich mikroinstalacji OZE obecnie przysługuje jedynie stawka odpowiadająca 80-procentom średniej ceny energii na rynku konkurencyjnym z roku poprzedniego (w praktyce około 15 gr/kWh), a od początku 2016 r. stawka za sprzedaż nadwyżek wyniesie 100% średniej ceny energii na rynku hurtowym z wcześniejszego kwartału.
Wpisany do ustawy o OZE system taryf gwarantowanych nie wprowadza rozróżnienia podmiotowego, co oznacza, że będą mogły skorzystać z niego nie tylko gospodarstwa domowe.
Poprawka prosumencka nie zobowiązuje właściciela mikroinstalacji fotowoltaicznej do konsumowania w pierwszej kolejności wyprodukowanej przez niego energii i odsprzedawania jedynie nieskonsumowanych nadwyżek. Teoretycznie inwestor może więc sprzedać całość wyprodukowanej energii. Jeśli jednak zdecyduje się także na częściową konsumpcję własną, wówczas jego korzyścią w tym wypadku będzie oszczędność na energii niezakupionej z sieci, a za sprzedane do sieci, nieskonsumowane nadwyżki otrzyma taryfę gwarantowaną.
Działający na danym terenie zakład energetyczny będzie musiał odkupić każdą ilość zaoferowanej mu energii z mikroinstalacji objętej systemem FiT, a koszty wynikające z taryf gwarantowanych – wyższych niż rynkowe ceny energii – zakłady energetyczne będą uwzględniać w tzw. opłacie OZE doliczanej do rachunków za energię odbiorców końcowych.
gramwzielone.pl
